Dag 7
Dag 7: 04-08-2013
De dag van de finales en het schoonmaken!
Vandaag geen training maar relaxt opstaan, rustig richting het ontbijt, alvast de tenten een beetje opruimen en dan met z’n allen naar de wedstrijd van Maud die haar finale moest spelen om 10.00 uur.
De temperatuur was alweer flink opgelopen en de verwachtingen waren hooggespannen. Maud verkeert de hele week al in bloedvorm en het spandoek “Maud maakt nooit een fout” had eigenlijk toepasselijker geweest dan “opgeven is geen optie”. Het woord “opgeven” staat namelijk helemaal niet in haar woordenboek!
De tegenstandster kenden we al want Sarah had hier net aan van verloren in de halve finale. Maud had goed opgelet en bestookte haar opponent met lastige en slimme ballen. Na de eerste set gewonnen te hebben had Maud het lastig in de 2e set, 0-3 stond er op het scorebord. Moeders werd al zenuwachtig langs de kant en begon letterlijk peentjes te zweten, maar Maud bleef stug doorgaan en verrekte (gelukkig) ook geen spier. De achterstand werd omgezet in een 5-4 voorsprong en het matchpoint leek wel een eeuwigheid te duren. Iedereen zat op het puntje van z’n stoel en de adem werd ingehouden. Het werd doodstil op het gehele park, en toen…..ja toen sloeg de tegenstandster de bal uit. Een oorverdovend applaus barstte los, massaal ging iedereen op de banken, (helaas waren de confetti-kanonnen eerder op de week in de tenten al afgegaan en was de polonaise de disco-avond ervoor al gelopen)en een uitzinnige menigte stormde op Maud af. De eerste eindoverwinning op het Bassie toernooi 2013 was een feit! Maud, gefeliciteerd!
Na deze ontlading was het tijd om een eerste stap te maken met het opruimen en schoonmaken van de bruut mishandelde tenten deze week. Er werd geboend en gevloekt, gelachen en gegaapt, maar uiteindelijk werden alle tenten voor 99% picobello in orde opgeleverd.
Met grote dank aan Alex H. die met zijn bouwkundig inzicht en timmermansoog hielp met het opvouwen en in de zakken stoppen van de tenten. “Een knoop in het touwtje, en hoppa de zak zit dicht en je hoeft volgend jaar alleen maar aan het koordje te trekken en hij is weer los”. Ik snap er nog steeds niks van, maar ben nu even te moe en zal volgend jaar hopelijk aan het juiste touwtje trekken.
Op naar de lunch en de overheerlijke ragout, om ons vervolgens neer te planten naast de baan van Tim en Nina die hun mixfinale gingen spelen. Nina was van tevoren al mega zenuwachtig want de rating van de tegenstanders bleek wel erg goed. Ze speelde echter fantastisch en deed niet onder voor de anderen. Alle ballen gingen keurig cross, bij het net werd er tussengesprongen en het voetenwerk was Nadal-waardig!
Tim volleerde als een beest en wist met katachtige reflexen de bal meerdere malen op de helft van de tegenstanders terug te krijgen maar helaas waren die toch net iets te sterk. Er werd verloren maar wel konden ze met opgeheven hoofd het veld verlaten. Volgend jaar gewoon in de herkansing!
Op naar de wedstrijd van Cristian en Kyle. De jongens hadden de conditie/straf training van de dag ervoor nog helder op het netvlies en startten dit keer wel scherp en fel. Ze passeerden de tegenstanders met snoeiharde ballen langs de lijn, smashten er lustig op los en lieten de dropshots bijna terugstuiten in het net maar hoe het gebeurde weten we nog steeds niet: ALLES kwam terug.
Met de borst vooruit en een geconcentreerde blik bleven ze de gasten aan de andere kant van het net torpederen maar het mocht niet baten. Een 2e plek is toch een mooi resultaat na zo’n vermoeiende week!
Direct doorschakelen richting de laatste pot van de dag, de koningspartij! De JE17 is het hoogste niveau wat er speelt op het toernooi en wij waren apetrots dat in deze categorie Tim Beijer voor ons uitkwam.
Tim was echter vergeten benzine te tanken en de meter stond bij aanvang van de partij al zo goed als in het rood. Met een sputterende motor wist hij de slopende ballen van zijn tegenstander wel terug te brengen maar de aanval inzetten lukte helaas niet meer.
Tim had de pech dat hij ook geen gebruik kon maken van windenergie, want er was geen zuchtje wind te bekennen op het park (alleen af en toe van de ouders langs de kant). Helaas had hij ook zijn zonnepanelen niet opgeschroefd, waardoor de zon geen voordeel meer was maar een lastige extra tegenstander die hem extra aan het slopen en uitputten was.
Om een lang verhaal kort te maken: Tim heeft verloren. Echter, hij heeft wel de hele week alles meegemaakt, lang opgebleven, alle activiteiten voor 100% meegedaan en lol gemaakt voor 10! Het leven bestaat uit keuzes maken en ik denk dat Tim geen spijt heeft gehad en by the way: volgend jaar nog een kans en die gaat hij vast en zeker pakken!
Al met al was het een weer een schitterende week! Het weer was fantastisch, de kinderen waren super gezellig en grappig, er is niet 1 onvertogen woord gevallen, kortom: het was 1 groot feest!
Dan als laatste nog een aantal grappige quotes, want die blijven maar komen:
– Marina: “ik ga ff douchen hoor”, Morris: “oke, ik kom er zo aan!”
– Melchert: “ik ben denk ik later vrij streng voor m’n kinderen” Koen: “nou, van strenge ouders krijg je sneaky kinderen”.
– Op zaterdag komen we erachter dat er 2 kinderen zijn die de hele week nog niet hebben gedoucht. “ow maar douchen doe ik gewoon weer als ik thuis ben hoor!”
– “had je geen tandenborstel mee?” “nee, maar ik poets gewoon met m’n vinger”