Dag 3, 2/8/2016
Weer kwam het deze ochtend met bakken uit de lucht. Toch werd iedereen om klokslag 7.00 uur gewekt met ons kampnummer “Deore – Bailar” en moest iedereen gereed staan. Het zou namelijk wel beter worden en we hebben meerdere keren op het punt gestaan om de baan op te gaan maar uiteindelijk was het onmogelijk en vormden zich zefls kleine plassen op de all-weather banen.
Toch was er wel een lichtpuntje: we kwamen live op de radio bij omroep Brabant! Terwijl we in de voortent van de caracan zaten te wachten kwam de radioverslaggeefster binnen en begon ze spontaan Sem te interviewen. Gelukkig kon je op de radio niet zien hoe het hoofd van Sem roder en roder werd. Verward en verlegen antwoordde ze op de vraag wat precies mixen is met tennis: “ik speel met jongens”. Geschrokken van haar dubbelzinnige antwoord probeerde ze dit nog te corrigeren maar het vrouwtje van de radio had haar quote van de dag te pakken 🙂
Vervolgens werd ook Maud op de tennisbaan nog even aan een diepte-interview onderworpen. Wanneer de vraag kwam of ze even op de foto wilde voor de website moest het trainingspak toch echt uit van Maud want ze wilde perse in haar jurkje op de plaat. Welja Maud, iedereen wacht wel even op je in de stromende regen….
Na wederom een goed ontbijt (Stan vertelde me dat hij wel 14 broodjes had gegeten) mochten Wessel, Feike en Nathan de dag openen met 3 enkelwedstrijden. Feike wil echter liever buiten dit verslag gehouden worden gezien zijn resultaat maar ach Feike, wat kan het jou schelen, je hebt immers toch al de mooiste bal van het toernooi geslagen!
Onze Wessel speelde tegen Wessel 2.0 Super goede rally’s, allebei heel veel gevoel en mooie volley’s maar uiteindelijk trok Wessel 2.0 net aan het langste eind.
Nathan streed na een verloren 1e set voor zijn laatste kansen in het enkelspel. De 2e set won hij op pure wilskracht maar spierpijn in zijn schouder nekte hem in de 3e set (owjje, nu al de eerste tekenen van spierpijn? Thomas mag de eerste massages alweer gaan voorbereiden).
Inmiddels stond Maud in de mix met haar kersverse partner Max haar buddies Morris en Sem van de baan te slaan. Gestimuleerd door de aankondiging van het vrouwtje van de radio dat de nieuwe Kiki Bertens wellicht hier ontdekt zal worden vloog Maud over de baan en de high fives met Max volgden elkaar in een rap tempo op.
Na de 6-0 6-1 overwining wilde Max een hand geven maar Maud trok Max resoluut naar zich toe en gaf hem 3 zoenen. “Ja ehhh, dit heb ik gisteren helemaal ingestudeerd dus dan geef ik hem 3 zoenen ook” aldus Maud.
Maud en Max keuvelen nog even na over hun wedstrijd en denken nog even na over hun toekomstplannen…
Ondertussen staan Jelmer en Tim op het minibaantje allemaal kleine kinderen weg te beuken met het spel rondom de baan. En trots dat ze zijn!
Na de lunch begon de populaire activiteit: Pokemon vangen!
Met een mooie groep lopen we al kijkend op onze mobieltjes rond om deze wezentjes te vangen. Op een plein in het centrum aangekomen voel ik me weer helemaal jong (alhoewel ik me sowieso nog wel jong voel hoor) want we hanegn met z’n allen rond en vangen de ene na de andere Pokemon na het spelen van een paar Lure Modues (soort snoepjes waardoor de Pokemon op ONS afkomen) bij de 3 pokestops die hier zijn.
Ondertussen komen er soms sneaky mensen vlak bij ons in de buurt staan om mee te kunnen profiteren van onze uitgespeelde lures, Zonder wat te zeggen staan ze op 1 meter afstand ook lekker naar het scherm van hun mobiel te turen en tja, is dit groepsgevoel of toch wel een beetje weird? Ik ga uit van het positieve, we zijn gewoon 1 grote Pokemon-familie!
Vervolgens lopen we verder. Het blijft maar regenen en regenen maar dit doet ons niks, we zijn immers fanatieke Pokemon-jagers!
We komen zelfs auto’s tegen waar dan 2 gasten inziten die ook zitten te Pokemonnen en tegen de Gym vechten die wij net hebben overgenomen. Die zitten daar dus op een parkeerplaats de hele dag te wachten en spelen ondertussen deze game, wat een aparte community!
Uiteindelijk resultaat:
– zo’n 8 kilometer gewandeld
– circa 60 p.p. Pokemon gevangen
– meerdere eitjes uitgebroed
– enorm vermoeide benen
– Kortom: een heerlijke middag!
Mooi weetje waar ik later ook pas achterkwam: Jules heeft speciaal zijn wedstrijd van deze middag laten verplaatsen voor dit evenement 🙂
Ook stonden er in de middag nog vele wedstrijden van talenten uit ons kamp gepland.
Stan speelde tegen een gelijkwaardige tegenstander en had heerlijk getennist, maar helaas wel verloren. Hij mist nog wat wedstrijdervaring maar de slagen zitten er technisch wel goed op. Gewoon een kwestie van meer wedstrijden spelen.
Maxine en Mijntje wonnen de dubbel in 2 gelijkopgaande sets van Sarah en Nina en Hidde en Wessel konden het helaas net niet winnen van 2 jongens uit kamp Nijmegen.
De uitslag van Floortje haar wedstrijd was enorm geflatteerd. De rally’s waren in balans alleen Floortje kon niet door de verdediging van haar tegenstandster heenslaan waardoor het punt net te vaak de verkeerde kant op viel. Ook weer een leermoment en dat is natuurlijk ook de bedoeling van dit kamp/deze week.
Op het moment van schrijven staan er nog een aantal partijen in de planning maar het avondeten wacht op ons en daarna vertrekken we met alle dames richting de bioscoop om de film “Mike and Dave need weddingdates” te bekijken. Een lekkere ontspannen komedie die je makkelijk wegkijkt. Donderdag zijn de jongens aan de beurt voor het bioscoopuitje en dan zullen de thrillers, horrors en stevige actiefilms aan bod komen. Om met Jules woorden te spreken: “als er maar schieten, tieten en helikopters in voorkomen dan is het goed”.
Tot morgen!
